Roadtrip - Jobhunt

‘Ellow happy readers,

Tijdens het moment van schrijven ben ik in Noosa Heads, gekend om zijn vele stranden, surfculture en boutique shopping…

Roadtrip! Yes, na mijn heel Byron-Bay avontuur terug de lange weg op, en zoals de titel al zegt, nog steeds op jacht naar een job. Roadtripping, it is every bit as good/fun as it sounds! En hoewel de laatst box in Blackened gesneuveld is (dankzij de geweld(adi)ge klanken van Dethklok, “impeach god” youtube; that’s the one) kan dat de pret niet bederven. Ik geniet voorlopig van het alleen zijn, van het doen en laten wat ik wil en van de open mogelijkheden die er voor me liggen. De muziek die ik afspeel (lang leve de smartphone technologie!) kies ik zelf, luidkeels meezingen/grommen of gewoon geluiden maken zonder dat ik iemand daar mee lastig val. Heerlijk… De auto rijdt, voorlopig, nog steeds als een vers geolied monster, en ondanks de eerste, en tweede keer oververhitting no big problems yet. De road ligt nog steeds bezaaid met dode dieren, planten en staat soms zelfs gedeeltelijk onder water… De weg is gevarieerd en elke 50 km is het landschap wel anders. Van grote ‘lege’ vlaktes, ondergelopen weilanden en ‘swampland’ tot dichtbegroeide bossen, kleine dorpjes en groene heuvels met steile bergpaadjes, en natuurlijk niet te vergeten de prachtige stranden! Ik slaap in men voituur zonder dat iemand me lastig valt, en voorlopig zonder problemen met de locale autoriteiten. This is a good life… Een echte aanrader voor iedereen die reiskriebels heeft.

De plaatsen waar ik verblijf zijn tot nu toe echt wel mooi geweest.
Nabij Tweeds Heads (NSW) heb ik 1 nacht op een overnachtingsplaats naast een moeras/mangrovewoud geslapen, maar veel slapen was daar niet bij. De honderden muggen die mijn auto binnengevlogen kwamen terwijl ik nog maar binnenreed waren een voorsmaakje van wat me te wachten stond. Het gezoem en gesteek een ganse nacht lang, I can tell you it wasn’t pretty…
Dan ben ik maar door gereden naar Boonah (QL) waar er volgens de meeste mensen waar ik mee sprak wel werk te vinden was. Na een lange dag rijden, in volle bak hitte, kwam ik te laat aan het infocentre om daar om advies te vragen. Geen zorgen, nachtje blijven, beetje BBQ’en, wat gitaar spelen en volgende dag proberen. Er klonk al gauw een hels kabaal uit de omgevende bomen toen het begon te schemeren. Een soort van krijsen, brabbelen, fluiten en kraaien.. What the hell is dat voor iets? Elke boom in de omgeving hing VOL met vliegende honden, een vleermuizensoort. Zoals de naam al zegt: een vleermuis zo groot als een kleine hond. Ik genoot van deze onverwachte ontdekking en bleef ze even staan bewonderen terwijl ze handig als aapjes in en door de bomen klauterden, slingerden en sprongen. Terwijl de nacht viel (boem op zen smoel) vlogen ze, nog steeds onder hetzelfde lawaai, met zen allen uit… Een reusachtige zwerm met klapwiekend geluid van de vleugels vloog boven men hoofd… Waaauuw…. Totdat ik merkte dat het precies ‘regende’…Shit… letterlijk een ‘Shit’-of eerder ‘guano’ regen daalde al vlug neer en zorgde ervoor dat ik onder het BBQ afdakje beschutting zocht. Nasty little shitters… Volgens de Australiers die ik gesproken heb is het beter deze dieren te mijden, ze zitten namelijk vol ziektes. Yummaaay…
Terwijl ik nog wat in men logboek aan’t schrijven was, merkte ik al gauw enkele spinnen op. Ik ben niet vies van spinnen, en ik ben zelfs blij met spinnen (sterf muggen!), maar niet in Australië. Het feit dat er hier redelijk giftige mormels rondlopen geeft me een gezonde afkeer van spinnen. De eerste soort die ik tegenkwam had reusachtige giftanden, shit ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat de giftanden groter dan de kop waren, en zeker enkele millimeter lang waren. Wanneer ik de spinnen wat aan het bestuderen was zag ik dat ze opeens vanonder de tafel gekropen kwamen. Hmmm, what could scare this nasty little critters? En in een hoekje onder de tafel, waar ik zat, kroop een Red-back (google it!) rond in haar web. Urrrkk,… Zoals ik al zei, ik ben niet vies/bang van spinnen, maar het feit dat deze giftige en in-sommige-gevallen dodelijke spin recht onder mij zat deed me toch even verschieten… Terwijl ik nog wat aan het bekomen was van de schok en het geluk, liep er onder de tafel een grote wolfspin naar de tafelpoot. En met liep bedoel ik sprintte… man, zo snel?! En gemakkelijk zo groot als mijn hand. Urf… eerlijk? Ik voelde me eventjes niet op mijn gemak… Suck it up en duik in die ‘ongemakkelijkheid’ you sissy! Na een kort onderzoek van de BBQ omgeving vond ik in totaal een 5 verschillende spinnensoorten allemaal binnen een 2 meter van me af.. de één al giftiger dan de andere… Ahh Yeahh! Één van mijn doelen hier in Australië bestaat eruit zoveel mogelijk giftige en dodelijke dieren te zien en te fotograferen. De slangen heb ik er al enkele gezien (maar lang nog niet genoeg!) en de spinnen staan nu ook al op enkele foto’s… Nice! Omdat ik merkte dat de natuur hier precies wakkerschoot bij het zakken van de zon besloot ik maar om een kleine nachtelijke excursie te doen… Na een kleine 2 uur had ik een hoop prachtige, al zeg ik het zelf, prachtige foto’s gemaakt. Alleen een reusachtige uil en een dikke aal-achtige vis zijn de gevoelige plaat ontsnapt…

Trouwens; voor al jullie Bange Belgen die elke spin doodtrappen en doorspoelen. Schaam jullie, nuttige dieren en in België volkomen onschuldig. Denk maar eens aan al de muggen,vliegen en ander storende schepsels die ze opeten. Zelfs hier in Australië worden de spinnen, zelfs de giftige, gewoon met rust gelaten, en als ze in huis zitten simpelweg zij het voorzichtig, buitengezet. Daar kunnen er sommigen nog van leren!

Jobhunt:
Nadat ik enkele dagen in Boonah verbleven heb, werk gezocht, niks gevonden. “ The weather has been real shit here, and most of the crops have just washed away”. Besloot ik maar om wat verder te reizen op zoek naar werk. Overal waar ik kwam deel ik mijn zelfgemaakte flyers uit. Basicly een simpel papiertje met mijn contactgegevens en andere relevante info. Van veel Australiërs krijg ik te horen dat het goed is wat ik doe, dat dit dé manier is om aan werk te geraken. Hmmm dat moet nog blijken want tot nu toe still unemployed. Doorgereden naar Mooloolabah, een klein kustdorpje met een haven waar vissersboten aanmeren, hun vangst verkopen en dergelijke. Gratis parking, gratis douches, gratis water en prachtige stranden; een ideale plaats om enkele dagen te verblijven en terwijl verder te blijven zoeken naar werk. Misschien zelfs op een van de vele vissersboten die hier aangemeerd liggen. Nadat ik gedurende enkele dagen het stadje en omliggende stadjes aan het afschuimen was, en bijna door mijn flyers zat, still no job… grmbl… How hard can it be? De vissers nemen je niet mee op hun boten tenzij je ervaring hebt, en je krijgt alleen maar ervaring als je op een vissrsboot werkt, go figure…? Ondertussen was het Paasweekend, en de families en de gezinnen stromen hier in massa toe. Blijkbaar is Mooloolaba een uitverkoren plek om te komen relaxen. Crap wat een drukte. Dan maar van de gelegenheid gebruik maken en met bijna iedereen die op mn pad kwam, praten over werk en over waar ik mogelijk werk zou vinden. Niks ook niet. Wat een verspilling van tijd en moeite. Ondanks dat toch nog gratis eitjes en een heerlijk chocobroodachtig broodje gescoord op Pasen zelf. Yusssssss!!!!! De vriendelijkheid van de mensen hier, you can’t put a price on that…

En hoewel dat nog niet echt dringend is, begint het toch wel tijd te worden… De verschillende job-websites blijken ook niet echt een hulp te zijn: Gumtree is hopeloos; al de backpackers zitten hier dagelijks alles af te schuimen voor een jobke en er worden bijna alleen maar vrouwelijke backpackers gevraagd… tiens tiens, waarom zou dat toch komen?Vulgaire mannen.. , Seek is eerder gericht op lange termijn werkgeving en indeed (visserswerk) moet je weer ervaring hebben… achjah. We blijven ons best doen en hopen elke dag opnieuw dat de gedane moeite en energie niet tevergeefs is..

Wel sprak ik met een mijnwerker, een zeker Warren, die me vertelde dat er in Gladstone (een dikke 700 km hoger in het noorden) goed werk te vinden was, alleen moest je daar geluk bij hebben en de juiste mensen aanspreken. Hmm dat is denk ik altijd wel het geval, maar ik weet niet of het zo verstandig is om dan zoveel benzine te verspillen voor een job die er MISSCHIEN te pakken is. En terwijl ik hier redelijk centraal zit in QL en dus bijna overal gemakkelijk kan geraken zonder teveel benzine te verspillen… AArrgghh… Ik heb geen idee wat te doen, het risico nemen of niet. Life is for the ones with balls, I know, maar kweet niet of ik ze zo wil/ga riskeren… We zien wel,… nog enkele dagen afwachten en dan schiet ik de kogel door de spreekwoordelijke kerk.

Bij deze is Ruben nog steeds opzoek naar een job. Liefst goedbetaald en liefst iets wat niet te alledaags is, alhoewel die vereiste steeds meer op de achtergrond begint te komen… any kind of job would be good right about now…

Verdere –belangrijke, en minder belangrijke- updates:

Karen en Ruben zullen terug samenzijn en samen verder reizen vanaf de 20ste mei. Ahhhh Yeaaaahhhh!!!! Een dikke maand eerder dan geplanned stopt Karen met haar job in Melbourne en vliegt dan naar Cairns om daar met mij verder rond te toeren. (she just can’t resist the awesomeness that is Ruben… :p ) het Noorden van Australië gaan we samen met Blackened verkennen en daarna door een stukje outback naar de westkust. De bedoeling is dat wij rond begin juni aankomen in Darwin zodat ik daar Blackend verder kan verkopen voor een goede prijs. We gaan daar weer nationale parken bezoeken en samen proberen te werken. Whoehoe… noodeloos om te zeggen, maar ik kijk er heel hard naar uit om terug met de perfecte metgezel rond te reizen. Tgaat een enorm welkome afwisseling zijn voor de eenzame autoritjes en het lelijke gezelschap (de achteruitkijkspiegel)… Yuuuuuuuuussssss!!!! :)

Mijn smartphone is gevallen. Yeah, na bijna 2 maanden is het scherm een prachtige spinnenweb creatie geworden. Ik weet het ik weet het.. Ruben! Shame on me… Maar wat kan ik zeggen? It happened and I am dealing with it. Het werkt nog, en ik kan nog steeds foto’s nemen, muziek beluisteren, internet websites bezoeken, en smsen en bellen. Ideaal… voorzichtigheid is nog meer de boodschap geworden nu. Goed bezig… Noooo!!!

Oee, Ik ben gebeten in mijn been een kleine 2 weken geleden door het één of ander mormel. Eerst dacht ik dat het een muggenbeet was of een sandfly beet, maar de wonde werd groter, paarsig-blauw en bleef etteren (LEKKERRRR). Eerst keek ik er nog niet eens naar, maar kheb dan toch maar besloten om het wat in de gaten te houden en te verzorgen. Kheb het goed verzorgd, no worries mama, ontsmet maar desondanks bleef het een aanwezige wonde. Nu is het wondje genezen en heb ik geen 'last' meer. Hoera! Champagne!!!

Bij deze, Salut en de kost,
Kortig verslag, saai verslag, I know, but hey, It can’t all be fun and games… ;)
Catch you on the flip side biatchezz..

R.

BTW: NSW (New South Wales) en QL ( Queensland) staten van Australië.